Geef en tank bij !
In deze tijd gaat het veel over kerstboodschappen, goede wensen en zaken die nog net dit jaar moeten worden afgerond. Ik wil het graag filosofischer maken en graag aandacht besteden aan een van de meest bekende lessen uit de Bijbel: heb uw naaste lief als uzelf.
De meeste mensen leggen hierbij de nadruk op de ‘naaste’. Veel mensen zijn gedreven om voor een naaste te zorgen. Dit gebeurt zowel professioneel, door bijvoorbeeld artsen en verzorgenden, maar ook vrijwillig. Vaak doen mensen dit vanuit een innerlijk gevoel om goed te zijn voor een ander. Wanneer je erin slaagt een positieve bijdrage aan iemands leven te doen geeft dat een heerlijk gevoel.
Een ander aspect van: heb uw naaste lief als uzelf, is ‘als uzelf’. Hiervoor is haast nooit aandacht. Sterker nog: veel mensen cijferen zichzelf compleet weg in de zorg voor anderen. Dat is volgens mij niet de bedoeling geweest van deze les. Wij zijn zelf uiteindelijk hoofdverantwoordelijk voor de zorg voor ons zelf.
Cijfers tonen aan dat steeds meer mensen in een burn-out belanden, of anderszins uitgeschakeld zijn voor werk doordat zij niet goed voor zichzelf zorgen. Ook ik ben eens in het ziekenhuis beland omdat ik niet goed voor mijzelf zorgde. Vaak wordt in een dergelijke omstandigheid uitsluitend naar de werkgever gekeken, niet in het laatste geval door de wetgever, maar dan ga je voorbij aan de noodzaak voor jezelf te zorgen.
Helaas is wegcijferen een waarde die vanuit onze traditie hoog wordt gehouden. We bewonderen mensen die hun leven in dienst van anderen stellen. Wat we ons echter goed moeten realiseren echter, is wat er dan nog voor onszelf overblijft. Wanneer de dienstverlening een positieve energiebalans oplevert, is er niets aan de hand. Je zorgt dan eigenlijk goed voor jezelf door te blijven geven. Vaak ook is het geven echter ten koste van jezelf en kost het alleen energie. Op zich geen reden om niet te blijven geven. Soms is het zorgen noodzakelijk. Geef jezelf echter voldoende terug. Ontspan, doe leuke dingen, kortom: tank bij.
Ik deed enkele weken geleden mee aan de Covey Challenge en werd weer herinnerd aan een van de meest aansprekende principes van Covey voor mij: denk in termen van winnen/winnen. Hij gebruikt de metafoor van de bankrekening. Wanneer je hiervan geld opneemt, zonder voldoende saldo, ga je in het rood. Door bij te storten, komt het weer goed. Vertaald betekent dit dat je moet investeren in een relatie met een ander, voordat je een beroep op hem of haar kan doen.
Dit is ook toepasbaar op de belangrijkste relatie die je hebt in je leven: die met jezelf. Je moet bijtanken, uitrusten, energie opdoen om hieruit weer te kunnen putten.
Gelukkig breekt bijna een lang weekend aan waarin ik aan een ieder wens dat je goed kan bijtanken, door het geven en ontvangen van veel warmte en gezelligheid gedurende de kerstdagen.
